علاقه مندان به کریپتو ممکن است نام بیت کوین پیچیده یا توکن های رمزنگاری پیچیده را شنیده باشند. در این مقاله، انواع توکنهای بسته‌بندی شده در کریپتو، نقطه‌نظر توکنهای بسته‌بندی شده و معنای آن‌ها برای شما به‌عنوان یک معامله‌گر و سرمایه‌گذار ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم.
بلاک چین هایی مانند بیت کوین و اتریوم پروتکل ها، عملکردهای متفاوتی دارند و به دلیل تفاوت اساسی در الگوریتم هایشان، نمی توانند با یکدیگر صحبت کنند. در حالی که این استقلال، حاکمیت و امنیت بلاک چین‌ها را حفظ می‌کند، وجود یک اکوسیستم کارآمد را نیز به چالش می‌کشد که در آن داده‌ها و اطلاعات باید به راحتی مبادله شوند.
در این مقاله، قصد داریم توکنهای رپد و کاربردشان را بررسی و انواع آن‌ها را معرفی کنیم تا بدانید که این توکنهای خاص چه هستند و چه کاری انجام می‌دهند. پس تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
توکن رپد (Wrapped Token) چیست؟
توکن رپد ارز دیجیتالی است که ارزش آن به ارز دیجیتال یا دارایی فیزیکی اصلی دیگری مانند طلا و سهام و املاک پیوند خورده است. توکنهای یادشده برای این منظور به وجود آمده‌اند که قابلیت استفاده در پلتفرم‌های دیفای را داشته باشند. دارایی اصلی درون فضای ذخیره دیجیتال، پیچیده یا اصطلاحاً «رپد» می‌شود و توکنی جدید برای تبادل در پلتفرم‌های دیگر به وجود می‌آید.
دارایی اصلی در یک خزانه دیجیتال پیچیده می شود و یک توکن جدید ساخته شده برای انجام تراکنش بر روی پلتفرم های دیگر ایجاد می شود. توکنهای پیچیده به دارایی‌های غیربومی اجازه می‌دهند در هر بلاک چین استفاده شوند، پل‌هایی بین شبکه‌ها ایجاد کنند و قابلیت همکاری را در فضای ارزهای دیجیتال پیاده‌سازی کنند.
رپد بیت کوین (Wrapped Bitcoin) با نام اختصاری wBTC اولین توکن رپد بیت کوین بود که ازطریق قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم به کار گرفته شد. رپد بیت کوین، تنها توکن رپد موجود نیست و توکنهای رپد دیگری وجود دارند که بیشتر شامل دارایی‌های سازگار با استاندارد ERC-۲۰ اتریوم و BEP-20 بایننس اسمارت چین هستند.
جالب است بدانید با اینکه توکنهای ERC-20 در پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند، ازآنجاکه اتر پیش از آن‌ها توسعه پیدا کرده است، با آن‌ها سازگار نیست. پس اتر هم درست مثل بیت کوین برای سازگاری با سایر توکنهای ERC-20 باید رپد شود؛ به همین دلیل، نسخه‌ای توکنیزه‌شده از اتر روی پلتفرم اتریوم ایجاد شده است. بلاک چین‌های دیگری مانند کاردانو و پولکادات و سولانا با هدف تسهیل دسترسی به اپلیکیشن‌های دیفای در حال آزمایش توکنهای رپد هستند.
انواع توکنهای رپد
به طور گسترده ای پذیرفته شده است که استیبل کوین ها اولین نوع توکن های پیچیده بودند، علی رغم تفاوت قابل توجهی با سکه های پیچیده تر. برای مثال، یک استیبل کوین مانند USDT (Tether) تقریباً یک دلار پشتیبانی می شود. با این حال، تتر مقدار دقیق دلار فیزیکی را برای هر USDT نگهداری نمی‌کند و ذخایر آن شامل دارایی‌هایی با ماهیت متفاوت است: پول نقد، معادل‌های نقدی، سرمایه‌گذاری‌ها، مطالبات وام‌ها و غیره.
با توجه به توضیحات بالا حالا که متوجه شدیم توکنهای رپد چه کاربردی دارند، می‌توانیم به انواع این توکن‌ها اشاره کنیم و با آن‌ها آشنا شویم. انواع توکنهای رپد عبارت‌اند از:
- توکنهای رپد برداشت نقدی (Cash-settled): توکن‌هایی که قابلیت تبدیل به دارایی پایه خود را ندارند.
- توکنهای رپد برداشت غیرنقدی (Redeemable): توکن‌هایی که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند توکن رپد را با دارایی اصلی مبادله و معاوضه کنند.
- NFTهای رپد: همه توکنهای غیرمثلی (NFT) تابع استاندارد یکسانی نیستند. هر NFT برای خود API یا رابط برنامه‌نویسی مستقلی تعریف می‌کند که از آن برای ساخت و ارسال توکن و نمایش متاداده‌ها استفاده می‌شود. رایج‌ترین استاندارد برای NFT، استاندارد ERC-721 است که اولین‌بار بازی معروف کریپتوکیتیز (CryptoKitties) از آن استفاده کرد و پس از آن به قالبی برای پروژه‌های بعدی تبدیل شد. NFTهای رپد امکان تعامل NFTها با یکدیگر یا وثیقه‌گذاری در پلتفرم‌های دیگر را در اختیار کاربران قرار می‌دهند.
توکن رپد چگونه کار می‌کند؟
نهاد حضانتی بنابه‌درخواستِ صرافی‌هایی مثل ایرسواپ (Airswap)، کوین‌لیست (CoinList)، آوی (AAVE)، زیروایکس (0x) و میکر (Maker) روی پلتفرم مشخصی مثل اتریوم مقدار معینی از توکنهای رپد را ایجاد می‌کند. در فرایندی مشابه، وقتی توکن رپد نیازمند تبدیل به دارایی اصلی یا کوینی مثل بیت کوین باشد، کاربر از نهاد حضانتی درخواست آزادسازی توکن از محل ذخایر را خواهد کرد. به‌زبان ساده، به‌ازای هر wBTC موجود یک واحد از دارایی اصلی (مثلاً بیت کوین) وجود دارد که نهاد حضانتی آن را نگه می‌دارد.
با این حال، فرایند ساخت و مدیریت توکنهای رپد در فضای ارزهای دیجیتال یک مشکل عمده دارد و آن این است که باید به نهاد حضانتی برای نگهداری وجوه اعتماد کرد. این اعتماد و نگهداری دارایی‌ها به‌دست واسطه یا شخص ثالث، با آرمان‌های اکوسیستم آزاد و غیرمتمرکز در تضاد است. بااین‌همه، وجود این واسطه نیازی ضروری است؛ چون تریدرها نمی‌توانند به‌تنهایی از توکنهای رپد برای تراکنش‌های میان‌زنجیره‌ای استفاده کنند. با این حال، فناوری به‌سرعت در حال تکامل و گسترش است و شاید در آینده نزدیک گزینه‌های غیرمتمرکزی را برای انجام این کار شاهد باشیم.
رپد بیت کوین؛ معروف‌ترین نمونه توکنهای رپد
اولین پروتکل رپد بیت کوین کارش را از ژانویه ۲۰۱۹ آغاز کرد. پروتکل مذکور با این هدف تولید شد که قابلیت و نقدینگی بیت کوین را با انعطاف‌پذیری توکنهای ERC-20 ترکیب و از آن در شبکه اتریوم استفاده کند.
در‌حالی‌که خود بیت کوین قابلیت استفاده در تراکنش‌های دیفای را ندارد، رپد بیت کوین می‌تواند جایگزین دارایی اصلی شود و در اکوسیستم دیفای یا هر اپلیکیشن غیرمتمرکز دیگری در شبکه اتریوم به‌کار رود.
با رشد دیفای که حالا میلیاردها دلار پول را وارد حوزه وام‌دهی و آپشن و مشتقات کرده است، وجود چنین توکنی ضروری بود. تقاضا برای استفاده از بیت کوین در دیفای به‌عنوان دارایی مبنا به‌‌حدی زیاد بود که انجام چنین کاری عملاً الزامی به نظر می‌رسید.
رپد بیت کوین پدیده بسیار مهمی در دنیای ارزهای دیجیتال است. قیمت این توکن با بیت کوین اصلی برابری می‌کند؛ اما جنبه کاربردی آن برجسته‌تر است و امکان به‌کارگیری بیت کوین برای امور دیگری مثل دیفای را افزایش می‌دهد.
به‌زبان ساده، کسی که بیت کوین دارد، می‌تواند با اتصال کیف پول خود به پلتفرمی غیرمتمرکز ازطریق قراردادهای هوشمند، بیت کوین خود را به‌صورت وام واگذار و سود ثابت سالانه‌ای دریافت کند.
وام‌گیرنده نیز در همان حال می‌تواند از ارز دیجیتال خود به‌عنوان وثیقه استفاده کند تا درصورت ناتوانی در بازپرداخت وام، وثیقه به‌صورت خودکار به کیف پول وام‌دهنده واریز شود.
وام‌دهندگان با استفاده از این نوع تأمین مالی، حتی در بازارهای نزولی نیز که ارزش دارایی افت می‌کند، می‌توانند سود دریافت کنند.
آیا بیت کوین رپد ایمن است؟
از دیدگاه فنی، یک توکن بیت کوین رپد ایمن است. احتمالاً در پلتفرم‌های امنی مانند اتریوم یا بایننس هوشمند نگهداری می‌شود و پس از تبدیل به توکن ERC-20 یا BEP-20، امنیت شبکه مرتبط را حفظ می‌کند.
یکی از ایرادات قابل توجه در توکن های بسته بندی شده BTC، نیاز به اعتماد به نگهبانی است که دارایی اصلی را در اختیار دارد. اگر متولی بیت کوین واقعی را باز کند و در اختیار شخص دیگری قرار دهد، دارندگان توکن BTC بسته بندی شده سازگار با ERC-20 با یک دارایی بی ارزش باقی می مانند.
نحوه نگهداری بیت کوین سطح امنیت ارائه شده را تعیین می کند. یک پل نگهبانی متمرکز که بیت‌کوین را نگه می‌دارد، سازمانی است که قول می‌دهد برای مثال، توکنهای ERC-20 را در اتریوم ضرب کند. باید به نهاد متمرکز اعتماد کرد که بیت کوین را نگه می دارد و با آن فرار نمی کند. کاربران باید اطمینان حاصل کنند که این سازمان‌ها حداقل توسط ضمانت‌ها و بیمه‌ها در صورت بروز مشکل پشتیبانی می‌شوند.
یک پل غیرمتمرکز با مدیریت قراردادهای هوشمند بهترین انتخاب در دنیای غیرمتمرکز کریپتو خواهد بود. نیازی به اعتماد به شخص ثالث نیست، فقط به کد قراردادهای هوشمند غیرقابل تغییر با مهر زمان اعتماد کنید.
امنیت پل‌های BTC رپد (اتصالات زنجیره‌ای متقاطع) برای مدت طولانی در سراسر جامعه DeFi بحث داغی را نشان داده است، زیرا برای قفل نگه داشتن BTC واقعی باید به متولیان اعتماد کرد.
جمع بندی
در این مقاله، تلاش کردیم توکنهای رپد را بررسی کنیم و به انواع و کاربردهای آن‌ها نگاهی بیندازیم. با مطالعه این مقاله، متوجه شده‌اید که توکنهای رپد برای افزایش تعامل‌پذیری بلاک چین‌های مختلف بسیار مهم هستند. با استفاده از توکنهای رپد، می‌توان از دارایی یا کوین خاصی در پلتفرم‌های دیگر استفاده کرد و محدودیت‌ها را از میان برداشت. اگرچه بلاک چین‌های جدیدی وجود دارند که با قابلیت تعامل‌پذیری ساخته شده‌اند، شبکه‌های مهم و پرکاربردی نظیر بیت کوین و اتریوم از این قابلیت بهره نمی‌برند و مستلزم راهکارهای نوینی مثل توکن رپد هستند. رپد بیت کوین از اولین نمونه‌های توکنهای رپد بود که توانست تحول جدیدی در این صنعت ایجاد کند. رپد بیت کوین کاری کرد که بیت کوین بتواند به پلتفرم‌های دیگر نیز وارد و برای تأمین مالی و وام‌دهی و بسیاری از اهداف دیگر به‌کار گرفته شود. درمجموع، باید بگوییم که توکنهای رپد به‌سرعت در حال گسترش هستند و اعضای جامعه ارزهای دیجیتال باید توجه ویژه‌ای به آن‌ها نشان دهند.
