کاردانو یک پلت فرم بلاکچین اثبات سهام است که می گوید هدف آن اجازه دادن به "تغییر دهندگان، مبتکران و چشم اندازها" برای ایجاد تغییرات مثبت جهانی است. به بیانی دیگر، کاردانو یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند؛ به گونه ای که امنیت آن با استفاده از معماری چند لایه تأمین شده است. به گفته تیم کاردانو، سرعت و کارمزد تراکنش‌های این شبکه بسیار بهتر از بلاک چین‌های قدیمی مانند اتریوم است.
کاردانو در سال 2017 تاسیس، و رمز ADA برای اطمینان از مشارکت مالکان در فعالیت شبکه طراحی گردید. به همین دلیل، کسانی که ارز رمزنگاری شده را در اختیار دارند، حق رای دادن در مورد هرگونه پیشنهادی در نرم افزار را دارند.
این پلتفرم با زبان هسکل نوشته شده است. به همین دلیل می‌تواند به سادگی قراردادهای هوشمند را به صورت موازی پردازش کند. نام اجماع این شبکه اوروبروس است که نوعی اثبات سهام نمایندگی است. نام این اجماع از مار دم خوار اوروبروس گرفته شده است
تیم پشت بلاکچین لایه ای کاردانو می گویند که قبلا موارد استفاده جالبی برای فناوری آن وجود داشته است که هدف آن اجازه دادن به برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند با مدولار بودن است.
کاردانو نیز مانند اتریوم، امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را دارد، که با این روش می‌توان روی این بلاک چین برنامه های غیرمتمرکز ساخت؛ برنامه‌هایی که هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را متوقف کند.
کارکرد کاردانو
برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر مانند بیت کوین که از روش ماینینگ برای حفظ امنیت شبکه و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند، کاردانو از الگوریتم اثبات سهام (Proof Of Stake) بهره می‌برد.
اثبات کار در شبکه ارزهای دیجیتال با بلاک چین جدا، یک الگوریتم امنیتی است که با هدف بازدارنگی از حمله به شبکه طراحی شده است. طبق این الگوریتم، افراد داوطلبی به نام «ماینر» با در اختیار قراردادن قدرت پردازش سخت‌افزارهای کامپیوتر خود برای شبکه، به حفظ امنیت شبکه کمک می‌کنند و پاداش می‌گیرند.
با استفاده از اثبات سهام، اگر کسی بخواهد به شبکه حمله کند و کنترل آن را به دست بگیرد، مجبور است بیش از ۵۱ درصد از تمام واحدهای ارز دیجیتال مورد نظر (مثل کاردانو) را بخرد و به شبکه اختصاص دهد. خرید ۵۱ درصد از کل واحدهای یک ارز دیجیتال بسیار مشکل است و با استناد به قانون بازار تقریباً امکان‌پذیر نیست. اگر کسی بتواند به فرض محال این کار را انجام بدهد، با حمله به شبکه و از بین رفتن امنیت آن، قیمت ارز دیجیتال به شدت کاهش پیدا می‌کند و حمله‌کننده خودش ضرر سنگینی را متحمل می‌شود.
در صنعت ارزهای رمزپایه، مقیاس‌پذیری به این معنا است که چه تعداد معاملات بلاک چین می‌توانند در یک بازه زمانی خاص انجام شوند. با این حال، معمولا از شاخص «معاملات در ثانیه» برای بیان این موضوع استفاده می‌شود.
بلاک چین‌های قدیمی مانند بیت کوین و اتریوم، مشکلات بزرگی در مقیاس‌پذیری دارند. چون محدود به تعداد تراکنش‌هایی هستند که می‌توانند هم‌زمان پردازش کنند. در واقع، بیت کوین فقط می‌تواند ۷ تراکنش را پردازش کند، در حالی که میانگین اتریوم حداکثر ۱۵ است. در این بخش هم یکی از مزیت‌های «Cardano» نمایان می‌شوند.
وقتی تراکنش‌ها در بلاکچین بیت کوین تایید می‌شوند، برای همیشه در دفتر عمومی باقی می‌مانند. این بدان معنی است که با گذشت زمان، دفتر بزرگ بلاکچین بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود.
مشکلی که در این مورد وجود دارد این است که هر استخراج کننده در شبکه باید یک نسخه از هر معامله را نگه دارد. این مسئله باعث مشکلات مقیاس‌پذیری می‌شود.
اما کاردانو در حال ساخت زنجیره بلوکی است که با جدا کردن داده‌هایی که مربوط به افراد درگیر در معامله نیستند، کارها را متفاوت انجام می‌دهد.به این گونه که در کاردانو، افراد فقط باید داده‌های مربوط به معامله را نگهداری کنند نه کل بلاکچین را.
